Note: The tonic system has been changed from polytonic tomonotonic. I have added five endnotes, marked by {}.//Σημείωση: Ο τονισμός έχει αλλάξει από πολυτονικό σε μονοτονικό. Έχω προσθέσει πέντεσημειώσεις, στο τέλος του βιβλίου σημειωμένες με {}.
ΤΑ ΑΝΕΚΔΟΤΑ
ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΕΩΣ
ΓΕΩΡΓΙΟΥ Α'.
ΕΝ ΑΘΗΝΑΙΣ
ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟΝ ΜΙΧΑΗΛ Ι. ΣΑΛΙΒΕΡΟΥ
30 — Οδός Σταδίου — 30
1915
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
Τα ανέκδοτα ενός ατόμου, αποτελούσιν εν συνόλω τον ιδιωτικόν βίον αυτού κυρίως καιανάγονται εις τας κοινωνικάς και οικογενειακάς σχέσεις αυτού. Με μίαν λέξιν τα ανέκδοταανθρώπου τινός είνε το κάτοπτρον της ψυχής αυτού.
Προκειμένου δε να αναφέρωμεν ενταύθα τα κατά τον αείμνηστον Βασιλέα ημώνΓεώργιον τον Α'. τον πεσόντα εθνομάρτυρα χάριν των Ελληνικών δικαίων, φρονούμεν ότιεπιβάλλεται ημίν μεγίστη προσοχή, καθόσον έχομεν την γνώμην ότι πρέπει δι' αυτών ναπαραδώσωμεν εις τον Ελληνικόν λαόν πιστήν την εικόνα του αγαθωτάτου εκείνουβασιλέως του οποίου η μνήμη τόσον ζωηρά παραμένει εις τον νουν όλων μας.
Πεντηκονταετής περίπου βίος ηγεμόνος και πολύ περισσότερον ηγεμόνος ως του ιδικούμας, παρέχει ύλην προς συγγραφήν τόμων ολοκλήρων.
Ημείς όμως εις την παρούσαν περιγραφήν εφροντίσαμεν να σταχυολογήσωμεν όλαεκείνα τα ουσιώδη σημεία του κοινωνικού βίου του αειμνήστου Άνακτος και να φέρωμενεις φως όλα τα χαριτωμένα εκείνα ανέκδοτα διά τα οποία ο βασιλεύς εκείνος προσείλκυσετην αγάπην των υπηκόων του.
Είχε μεγάλην επιθυμίαν να γνωρίση εκ του σύνεγγυς τον λαόν του, να αισθανθή ταςαδυναμίας του, να προσανατολισθή προς τα ήθη και τα έθιμα αυτού, να γνωρίση κατάβάθος τον χαρακτήρα του.
Και το κατώρθωσεν; Ουδείς άλλος βασιλεύς δεν εγνώρισε τόσον τον λαόν του όσον οΓεώργιος ο Α' αλλά και ουδείς άλλος λαός δεν ηυτύχησε να έχη βασιλέα τόσον φιλόλαον,τόσον προσηνή και μειλίχιον όσον ο Ελληνικός.
Υπήρξεν ανεξάντλητος εις αγαθότητα και ευγένειαν. Και ταύτα ακριβώς ήσαν ταχαρίσματα εκείνα με τα οποία κατώρθωσε να καταστή εις άκρον λαοφιλής και να καταλίπημνήμην αγαθού και φιλανθρώπου ηγεμόνος.
ΤΑ ΑΝΕΚΔΟΤΑ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ Α'
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Α'.
ΠΩΣ ΗΛΘΕΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
Ο Βασιλεύς Γεώργιος ήτο, ως γνωρίζομεν, ο δευτερότοκος υιός του Βασιλέως τηςΔανίας Χριστιανού του 9ου. Ότε ανεκηρύχθη βασιλεύς της Ελλάδος ήτο μόλις δεκαοκταετήςτην ηλικίαν και μαθητής της σχολής των Δοκίμων.
Ότε οι αντιπρόσωποι των Δυνάμεων εζήτησαν την συγκατάθεσίν του διά το στέμμα τοοποίον του προσέφεραν τον ηρώτησαν.
— Υψηλότατε, σας προσφέρομεν έν στέμμα, το δέχεσθε;
Ο νεαρός τότε πρίγκηψ απήντησεν αδιστάκτως. Το δέχομαι ευχαρίστως, αλλά ποίος είνεο λαός τον οποίον πρόκειται να διοικήσω;
— Είνε ο Ελληνικός λαός, υψηλότατε, απήντησαν.
— Τότε σας ευχαριστώ διά την προτίμησιν, προσέθηκεν ο βασιλεύς.
Ο ΜΙΚΡΟΣ ΒΙΟΠΑΛΑΙΣΤΗΣ.
Την δευτέραν ημέραν της αφίξεώς του εις την Ελλάδα, ο νεαρός βασιλεύς εζήτησενα εξέλθη έφιππος εις περίπατον. Τον συνώδευσε δε εις τον περίπατόν του εκείνον είςΔανός ανώτερος αξιωματικός, και είς Έλλην. Ο περίπατος εγένετο μέχρι του πεδίου τουΆρεως. Εκεί ο ίππος συνηντήθη με ένα κάρρον και προς στιγμήν έδειξε σημεία αφηνιάσεως.Ο μικρός καρραγωγεύς κατελθών αμέσως εζήτησε να πλησιάση τον βασιλικόν ίππον και νατον πραΰνη αγνοών τις ήτο ο υψηλός αναβάτης του. Ο βασιλεύς εμειδίασε δια τηναπλοϊκότητα του μικρού βιοπαλαιστού και διέταξε τον Δανόν συνοδόν του να τουπροσφέρη έν Δανικόν