Note: The tonic system has been changed from polytonic tomonotonic. The spelling of the book has not been changed otherwise.Bold words are included in &. Footnotes have been placed at theend of the book. From the 196 pages of the first volume, during thebinding of the book 16 pages have been repeated and pages 65- 80 aremissing. These I have translated from English, using EBook #128,keeping the names of the present book for the persons involved, asthere were differences.
Σημείωση: Το τονικό σύστημα έχει αλλάξει από πολυτονικό σεμονοτονικό. Η ορθογραφία του βιβλίου κατά τα άλλα παραμένει ως έχει.Λέξεις με έντονους χαρακτήρες περικλείονται σε &. Οιυποσημειώσεις των σελίδων έχουν τεθεί στο τέλος του βιβλίου. Απότις 196 σελίδες του πρώτου τόμου, στην βιβλιοθεσία επαναλήφθηκε ένα16σέλιδο και παρελήφθη το 16σέλιδο 65-80. Αυτό το μετέφρασα από τααγγλικά χρησιμοποιώντας το EBook #128, κρατώντας τα ονόματα τωνατόμων του παρόντος βιβλίου, μια και υπήρχαν διαφορές.
ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ
ΤΗΣ
ΧΑΛΙΜΑΣ
H Τ Ο Ι
ΔΙΗΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΥΜΒΕΒΗΚΟΤΑ ΛΙΑΝ ΠΕΡΙΕΡΓΑ ΚΑΙ ΩΡΑΙΑ
Συνταχθέντα εις τηνΑραβικήν υπό του πολυμαθούς
Δ Ε Ρ Β IΣ Α Μ Π Ο Υ Μ Π Ε Κ Η Ρ
Κατά την έκδοσιν τηςΒενετίας
ΕΚΔΟΣΙΣ ΜΙΧΑΗΛ I. ΣΑΛΙΒΕΡΟΥ
ΕΝ ΑΘΗΝΑΙΣ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟΝ ΜΙΧΑΗΛ Ι. ΣΑΛΙΒΕΡΟΥ
1921
ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ
ΤΗΣ
ΧΑΛΙΜΑΣ
ΗΤΟΙ
ΔΙΗΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΥΜΒΕΒΗΚΟΤΑ ΛΙΑΝ ΠΕΡΙΕΡΓΑ ΚΑΙ ΩΡΑΙΑ
Συνταχθέντα εις την Αραβικήν υπό του πολυμαθούς
ΔΕΡΒΙΣ ΑΜΠΟΥΜΠΕΚΗΡ
ΠΡΟΟΙΜΙΟΝ
Ιστορία του ΣοφήΑϊδήν βασιλέως της Ινδίας.
Οι ιστορικοί χρονογράφοι των Σασσανιαίων αρχαίων βασιλέων τηςΠερσίας, που εξάπλωσαν το βασίλειόν των έως εις την Ινδίαν καιΚίναν, διηγούνται δι' ένα βασιλέα από το αυτό γένος το πλέονεξαίρετον εκείνου του καιρού, τον οποίον όσον τον αγαπούσεν ο λαόςτου διά την φρονιμάδα του και καλήν κυβέρνησιν, τόσον τον εφοβούντοοι γείτονές του διά τα μεγάλα και δυνατά του στρατεύματα. Αυτός οβασιλεύς είχε δύο υιούς, και ο μεν πρώτος ωνομάζετο Αϊδήν, ο δεδεύτερος Σχαζηνάν.
Μετά τον θάνατον του πατρός των έλαβε τον θρόνον της βασιλείας οπρώτος υιός Αϊδήν, ως διάδοχος κατά τους νόμους του βασιλείου· ο δεδεύτερος έμεινεν άμοιρος και έζη ως ιδιώτης και δούλος υπήκοος τουαδελφού του. Επάσχισεν όμως με κάθε τρόπον φρονιμάδας να επιτύχη τηναγάπην του αδελφού του, την οποίαν και επέτυχεν. Ο Αϊδήν, κινούμενοςαπό υπερβολικήν αγάπην και φυσικήν κλίσιν προς τον αδελφόν του,ηθέλησε να μοιράση το βασίλειον με τον αδελφόν του· όθεν και τουέδωσεν όλον το βασίλειον της μεγάλης Ταταρίας. Και ο Σχαζινάν ευθύςμε βασιλικήν παράταξιν έφθασεν εκεί και έστησε τον θρόνον του ειςτην Σαμαρκάνδαν, που ήτον η καθέδρα εκείνου του βασιλείου.
Αφού επέρασαν δύο χρόνοι που εχωρίσθησαν τα αδέλφια, έλαβε πόθονο Αϊδήν να ιδή τον αδελφόν του και διώρισε να του στείληαποκρισάριον τον βεζύρην του, διά να τον καλέση εις την Ινδίαν, διάνα συνευφρανθούν αναμεταξύ των ολίγον καιρόν· όθεν και τον έστειλεμε μεγάλην παράταξιν. Και όταν έφθασεν ο βεζύρης εις τα περίχωρα τηςκαθέδρας της Ταταρίας, ο Σχαζηνάν ακούοντας τον ερχομόν τούτου απόμέρος του αδελφού του, εβγήκεν εις συναπάντησίν του με όλους τουτους μεγιστάνας και άρχοντας του παλατίου και εδέχθη τον αυτόνβεζύρην με μεγάλας δεξιώσεις· και όταν έμα