A. SIFFER
Drukker der Koninklijke Vlaamsche Academie
1896
[5]
EEN WOORD VOORAF
Mijn doel bijhet uitgeven dezer Beowulf-bewerking was, in eene leemte te voorzien entevens de uitkomsten van de onderzoekingen over een der belangrijksteletterkundige voortbrengselen in breeder kring te verspreiden.
Daarom zijn aan de vertaling talrijke ophelderingen eneene breedvoerige inleiding toegevoegd.
Ik heb den tekst van Socingevolgd; daar waar ik de voorkeur geef aan eene andere lezing, heb ikmijne handelwijze gerechtvaardigd in de Aanmerkingen op heteinde van het werk.
Van de vertaling valt niets bijzonders te zeggen; iksluit mij zoo getrouw mogelijk bij mijn voorbeeld aan, en dat dit geenegemakkelijke taak was, zal hij, die in den ingewikkelden tekst van hetoorspronkelijke thuis is, het best begrijpen, vooral als hij nagaat,hoe ver ons Nederlandsch in rijkdom van zinverwante woorden ten achterstaat bij de Angelsaksische epiek.
Een enkel woord over de versmaat. [6]
Ik had, evenals de Geyter, hetReinaertsvers kunnen aanwenden, dat uit het algemeen Oudgermaanschevers gesproten is, vooral daar het heel wat meer speelruimte aanbiedtdan de, door mij gebezigde, eng begrensde vijfvoetige jambus; nochtansheb ik van zijn gebruik afgezien, omdat het, zooals Max Rooses te recht aanmerkt, «te gemeenzaam klinktvo