Samantalang ang pagmamahal sa sariling kapakanan at kagalingan ng mgamanggagawa sa Pilipinas ay hindi isinasailalim ng kapakanan atkagalingan ng marami, ang kabusabusan ay di mawawala at ang liwayway ngKalubusan ay ni mamamanaag.
Juan L. Arsciwals.
Puhunang walang puso at mapanginis; manggagawang napaghaharian ngbiglaang simbuyo ng loob at napasusuko ng munting siphayo; aklasang satabi-tabi lamang pinagkakaisahan at hindi bunga ng isang paglilimingmahinahon; isang Pablong napakakasangkapan sa Puhunan, sa bísa ngmasasarap na pangako at isang Gervasiong puno ng aklasan nguni'talagad ng kahinaang loob at ng kawalang-pagasa; isang Maurong masugidna alagad ng Bagong Panahon nguni't mahinahong gayon na lamang, atkahinahunang hindi nagtapos sa mabuti kundi sa loob ng bilangguan;saka aklasang sa gulo natapos at namatay sa kusang pagpatay ngmanggagawa rin ... iyan ang sa aklat na ito ng kaibigang Arsciwals ayboong liwanag na naglalarawan.
May palagay akong, maliban sa Páhiná IVilang pangyayaring katha, anglahatlahat na ay ulat lamang ng isang pangyayaring tunay na nasaksihanng may akda. Kung kaya, maliban na lamang sa ilang kulay na naiiba,ang lahatlahat na ay siyang tunay na kulay ng mga pangyayaring malimitma BU KİTABI OKUMAK İÇİN ÜYE OLUN VEYA GİRİŞ YAPIN!
Sitemize Üyelik ÜCRETSİZDİR!