Aan
Z. H. prins Mangkoe Negoro VII
uit innigen eerbied opgedragen.
AMSTERDAM
W. VERSLUYS
1921
[3]
VOORWOORD.
Deze biographische schets, aanvankelijk als een lezing voor een kleinen kring vanbelangstellenden, de „Indische Vereeniging”, bedoeld, is door aanvullingen en toevoegingenuitgedijd tot een korte verhandeling. Aangezien over den Bengaalschen dichter, bijmijn weten, nog geen levensbeschrijving in de Nederlandsche taal is verschenen, hebik gemeend goed te doen met deze schets aan het Nederlandsch lezend publiek, zoowelaan Nederlanders als aan Javanen, aan te bieden. Doch niemand is méér overtuigd vande onvolledigheid van dit geschriftje, zelfs maar als een korte biographie van dendichter-wijsgeer, dan de schrijver zelf.
Noto Soeroto.[5]
Henri Borel, in een artikel over Tagore, schreef onlangs: „Er bestaat voor den Oosterlinggeen toeval. Toeval bestaat alleen voor wie het mystieke verband der dingen niet ziet.Zóó was het ook geen toeval, dat juist enkele jaren vóór dezen verschrikkelijken wereldoorlog,die het debacle is van de westersche, bijna uitsluitend materieel-intellectueele beschaving,over Europa de stem gehoord werd van den oosterschen dichter-wijsgeer RabindranathTagore, brengend de geestelijke tijding, dat een nieuwe era aan zal breken voor hetwestersche gevoelsleven en de westersche kunst”.
Inderdaad is het succes, waarmee Tagore geest en hart in Europa veroverd heeft, overweldigend.In een paar jaren tijds zijn meerdere zijner werken in bijna al de voornaamste Europeeschetalen vertaald geworden, en niet alleen in Engeland, [6]maar ook in Rusland hebben reeds opvoeringen van eenige zijner tooneelwerken plaatsgevonden.
Naar mijn overtuiging echter bre